شاید نخستین و فوری ترین سوغات این سفر از گذشته ، توجه به همین نکته باشد که خداوند ما را با اختلاف هایمان آفریده است. او نخواسته است که ما با یک عینک یا از یک پنجره به دنیا و حتی خود خداوند نگاه کنیم. این سوغات ، تجربه ی گرانبهایی است که این مجموعه امیدوار است آن را به ارمغان آورده باشد.

داستان فکر این سرزمین ، داستانی است که در زمان های مختلف شباهت هایی به هم دارد و ماجراهایش تکرار می شود.

یکی از ماجراهای بسیار تکراری ، کشیده شدن پای شمشیر به میان بحث های فکری است. اگر تنها دستاورد این سفر روشن شدن همین یک نکته باشد ، ما رنج و مرارتی را که برای این سفر کشیده ایم از یاد می بریم و امیدوارانه به عزمی دیگر و سفری دیگر می اندیشیم.

اگر فکر ایرانی در گذر زمان و به تدریج ، راه کمال را پیموده است ، مجموعه ی فکر ایرانی نیز به تدریج و با دقت نظر و پیشنهادهای فاضلانه ی اهل نظر ، به کمال نزدیک خواهد شد